9. MÜZİK EĞİTİMİ ÇALIŞTAYI SONUÇ RAPORU
18 Kasım 2015 tarihinde Prof. Dr. Ali UÇAN, Prof. Mustafa APAYDIN, Prof. Dr. Dolunay Akgül BARIŞ, Doç. Dr. Sema SEVİNÇ, Doç. Dr. Emel Funda TÜRKMEN, Dr. Aykut Ö. SARIÇİFTÇİ, Öğr. Grv. Mete GÖKÇE, MÜZED Başkanı Refik SAYDAM, SANSEV Genel Koordinatörü Opr. San. Nursel ÖNCÜL, Müz. Öğr. Aysu Dağlı AKGÜN, Müz. Öğr. Elif KOYUNCU, Müz. Öğr. İlhan AKYUNAK, Müz. Öğr. Halim TÜRKMEN’in konuşmacı olarak katıldıkları ve “Türkiye’nin Koro Festivalleri” konulu Müzik Eğitimi Çalıştaylarının dokuzuncusu Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarının ev sahipliğinde gerçekleştirilmiştir.
Programa göre Çalıştay 9.00’da bir dinletiyle başlamış, Ulvi Cemal ERKİN’in “Zeybek Havası” Öğr. Elm. M. Emir BARUTCU tarafından, Tevfik GULİYEV’in “Akşam Mahnısı ” Okt. Özlem ELİTAŞ ve Yrd. Doç. Dr. Duygu Sökezoğlu ATILGAN tarafından, Selman ADA’nın “Madam Courton’un Ariası” ise “Öğr. Grv. Sy. Berna ÖZKUT ve Yrd. Doç. Dr. Natıg RZAZADE tarafından seslendirilmiş, ardından Ferit SIDAL’ın “Nihavent Saz Semaisi” Yrd. Doç. Yavuz TUTUŞ ve Öğr. Grv. Suat TOYDEMİR tarafından icra edilmiştir.
Bu dinletiden sonra MÜZED Başkanı Refik SAYDAM’ın “MÜZED ve Kitlesel Koro Etkinlikleri” başlıklı ve Prof. Dr. Ali UÇAN’ın “İnsan, Müzik, Koro ve Koro Eğitimi İle Türkiye’deki Koro Şenliklerinin Temellerine Genel Bir Bakış” başlıklı konuşmaları ile Çalıştayın birinci bölümü sona ermiştir. Öğleden sonraki ikinci bölümde Prof. Mustafa APAYDIN’ın “Türkiye’nin Koro Festivalleri Nasıl Başladı” başlıklı konuşmasının ardından katılımcılar düzenledikleri şenlikleri ve yaşadıkları sorunlarını anlattıkları birer konuşma yapmışlar, ardından tartışma ve çözüm önerilerinin konuşulduğu son bölüme geçilmiştir. Bu bölümde aşağıdaki konularda görüşler paylaşılarak çeşitli kararlar alınmıştır.
Oturumun bu bölümünde koro eğitimcilerinin birbirleriyle olan iletişimleri ve etkileşimleri konusunda konuşuldu. Düzenlenen festival ve şenliklerin arasında kurulacak bağlantıların hem katılımcıların hem de koro eğitimcilerinin daha nitelikli bir çalışma yapmalarına ve şenliklerin daha verimli geçmesine katkıda bulunacağı belirtildi.
Her şenliğin genel ve kendine özgü bir şenlik kültürünün gelişmesi için neler yapılabileceği konusunda çeşitli fikir alışverişinde bulunuldu, Mete Gökçe ve Aykut Sarıçiftçi tarafından çeşitli örnekler ve öneriler paylaşıldı. Bazı şenliklerin özel bir alana yönelik yapılmasının bu alanları besleyeceği üzerinde duruldu. Örneğin Çocuk Koroları Şenliği, Güzel Sanatlar Liseleri Korolar Şenliği, Gençlik Koroları Şenliği vb. gibi…
Şenliklerde ödüllendirme konusunda uygulanacak ölçütler konusunda zaman sıkıntısı nedeniyle yeterince görüş alışverişinde bulunmak mümkün olamamış, ama bu ölçütlerin belirlenmesi ve uygulanması konusunda daha ayrıntılı çalışmanın gerekli olduğu görüşü ortaya çıkmıştır.
Her şenlik kendi tanıtımı konusunda farklı yöntemler izlemektedir. Şenliklerin genel tanıtımı ile ulusal ve uluslararası tanıtımlarının en iyi şekilde yapılması konusunda valilik ve belediyelerle ortak çalışma yapılabileceği ve şehir içinde şenliklerin önemli kültürel etkinlikler olduğu sonucuna varılmıştır.
Kurum yöneticilerinin, gerek şenliklerin düzenlenmesinde, gerekse şenliklere katılımın sağlanmasında önemli birer merci olmaları nedeniyle dikkate alınmaları ve şenliklerin düzenlenmesinde aktif rol almaları yolunda yapılması gerekenler konusunda görüşler ortaya konmuştur.
Koro şenliklerinin düzenlenmesinde ve şenliklere katılımın sağlanmasında kamusal ve özel kurumların yanı sıra “uygar toplum/kültür kuruluş ve örgütleri”nin ilgi, yardım, destek ve katkılarının da büyük önem taşıdığına, bu nedenle bu konu üzerinde de durulması gerektiğine dikkat çekilmiştir.
Uluslararası olma yolunda bazı şenliklerin önemli adımlar attıkları ve çeşitli ülkelerden katılımcıları ağırladıkları konuşulmuş, bu şenliklerde yarışma boyutunun da yer alması konusunda görüşler belirtilmiştir.
Çalıştayda en çok üzerinde durulan konulardan biri de eğitimci sorunları olmuş, koro eğitimcilerinin eğitimlerinden, görev yapmakta oldukları kurumlardaki çalışma koşullarına kadar birçok konuda büyük sıkıntılar yaşadıkları dile getirilmiş, müzik eğitimcilerinin koro çalıştırmak ve şenliklere katılmak konusunda da yeterince bilinçli olmadıkları, şenliklerin, mesleklerine, ülke müzik eğitimine, öğrencilerin başarı ve motivasyonlarına pek çok farklı açıdan sağladığı katkıları yeterince bilmedikleri ve koro çalıştırıp şenliğe katılmayı bir külfet olarak gördükleri anlaşılmıştır. Bu konuda önce müzik eğitimcilerinin bilinçlendirilmelerinin daha doğru bir yaklaşım olacağı düşünülmektedir.
Çalıştayda alınan kararların, Denizli ve Bolu’da yapılacak çalışmalarla gözden geçirilerek geliştirilmesinin devam etmesine karar verilmiştir. Bir sonraki çalıştayın Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı tarafından ve Koro Eğitimcilerinin Eğitimi çalışmalarının da Denizli Pamukkale Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı tarafından düzenlenmesine karar verilmiştir.